Λίγα λόγια, για τον (σκληρό) της Γερμανίας.

Γεννημένος στις 18 Σεπτεμβρίου του 1942 στο Φράιμπουργκ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποφάσισε να σπουδάσει οικονομικές και νομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Το 1971, μάλιστα, του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορα της νομικής από το ομώνυμο πανεπιστήμιο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε ως δικηγόρος και αργότερα ως εφοριακός. Το 1969 παντρεύεται την Ίνγκεμποργκ Σόιμπλε, οικονομολόγο στο επάγγελμα, και αποκτούν τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και ένα γιο.

Ο Σόιμπλε ήταν ο επικεφαλής της διαπραγμάτευσης της Κυβέρνησης Κολ με την Ανατολική Γερμανία.

Είναι ο άνθρωπος με της μεγαλύτερες διασυνδέσεις στη Γερμανία, τόσο στον βιομηχανικό μεγαλό-κόσμο όσο και στον απόκρυφο μυστικό (ανατολικό και δυτικό), κόσμο.

Ο Σόιμπλε, υπηρετώντας απόλυτα τον στόχο του, έγινε ο άνθρωπος, ο οποίος ξεπούλησε για «ψίχουλα» την περιουσία της Ανατολικής Γερμανίας στους βιομηχάνους της Δυτικής Γερμανίας. Ο πολιτικός, που, λόγω θέσης, γνωρίζει καλύτερα από όλους τα «άπλυτα» των ηγετών της Ευρώπης.

Δολοφονική επίθεση από έναν ένοπλο 30χρονο με ψυχική διαταραχή.

Η αφοσίωσή του, η προσωπικότητα του και οι γνώσεις του, απογείωσαν την πολιτική καριέρα του Σόιμπλε, η οποία προσγειώθηκε ανώμαλα στις 12 Οκτωβρίου του 1990, ύστερα από δολοφονική απόπειρα εναντίον του. Συγκεκριμένα στις 12 Οκτωβρίου του 1990, ο τότε Γερμανός υπουργός Εσωτερικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παρευρίσκεται σε προεκλογική ομιλία του CDU στο Όπεναου, όπου είναι ο κύριος ομιλητής. Τη στιγμή που ανέβαινε στο βήμα για να ξεκινήσει την ομιλία του, πυροβολήθηκε τρεις φορές από ένα άτομο με διαταραγμένη ψυχική υγεία.

Η πρώτη σφαίρα τραυμάτισε τον σωματοφύλακα του, που σωριάστηκε στο έδαφος, ενώ οι άλλες δύο βρήκαν τον στόχο τους, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η μία τον πέτυχε στο πρόσωπο και η άλλη στη σπονδυλική στήλη. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών μεταφέρεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Λίγες ημέρες αργότερα οι γιατροί του ανακοινώνουν ότι η σφαίρα που σφηνώθηκε στην σπονδυλική του στήλη, του προκάλεσε ολική παράλυση από τη μέση και κάτω.

Μία επίθεση δολοφονίας θα έκανε τους περισσότερους πολιτικούς να αποσυρθούν. Ωστόσο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ως γνήσιος Γερμανός δεν το έβαλε κάτω και αποδείχτηκε νικητής της ζωής και της πολιτικής σκακιέρας. Το 1991 επιστρέφει δριμύτατος στην κεντρική πολιτική σκηνή ως πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης.

Γι’ αυτό κανείς δεν εξεπλάγην όταν ο Καγκελάριος της Ενοποίησης, Χέλμουτ Κολ, του παρέδωσε τα ηνία του CDU, αναγνωρίζοντας το καθοριστικό ρόλο που έπαιξε ο Σόιμπλε, από τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, στην πτώση του τείχους του Βερολίνου. Το 1998 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διεκδικεί την Καγκελαρία με αντίπαλο τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, αλλά οδηγήθηκε σε μία απρόσμενη ήττα.

Η «βρώμικη» χρηματοδότηση των Χριστιανοδημοκρατών.

Δύο χρόνια αργότερα, το 2000, ξεσπάει το σκάνδαλο με τη χρηματοδότηση του CDU από έμπορο όπλων και ο κ. Σόιμπλε αναγκάζεται σε παραίτηση. Παρότι το συγκεκριμένο σκάνδαλο αφορούσε την περίοδο Κολ, ο Σόιμπλε παραδίδει την προεδρία του κόμματος στην Αγκελα Μέρκελ, η οποία μάλιστα είχε πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη του σκανδάλου. Οι κακές γλώσσες λένε, μάλιστα, ότι η Ανατολικογερμανίδα πρωτοστάτησε γιατί ήθελε να βγάλει από τη μέση τόσο τον Χέλμουτ Κολ όσο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και πράγματι κατάφερε όχι μόνο να πάρει την προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών, αλλά και να γίνει η Σιδηρά Καγκελάριος.

Παρότι οι σχέσεις Μέρκελ – Σόιμπλε περνούν από διάφορα κύματα, σύντομα εξομαλύνονται. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας της, 2005 – 2009, ο Σόιμπλε ορίζεται υπουργός Εσωτερικών, ενώ από το 2009 γίνεται ο τσάρος της γερμανικής οικονομίας. Της ισχυρότερης οικονομίας στην Ευρώπη και μίας από τις σημαντικότερες στον κόσμο.

Το 2004 η Μέρκελ αρνήθηκε να τον υποστηρίξει για Πρόεδρο της Γερμανίας και επέλεξε τον Χορστ Κέλερ. Το 2010 στη βιογραφία της Μέρκελ ο Γκερντ Λανγκουθ αναφέρει πως ο Σόιμπλε μάταια περίμενε για εβδομάδες να μιλήσει μαζί της για το πολυπόθητο προεδρικό αξίωμα. Μάλιστα όπως αναφέρεται στην ίδια βιογραφία κατά τη διάρκεια του κοινού ταξιδιού τους στην Τουρκία εκείνη την περίοδο η Μέρκελ φρόντισε να μην βρεθεί ποτέ μόνη της με τον Σόιμπλε σε έναν χώρο ώστε να μην συζητήσουν το θέμα.

Από «δεξί χέρι» του Χέλμουτ Κολ και πρωταγωνιστής στις διαπραγματεύσεις για την ενοποίηση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, στην απόπειρα δολοφονίας του, την εμπλοκή του στο σκάνδαλο των «μαύρων ταμείων» του CDU, τη ρήξη με τον μέντορά του και τις «τρικλοποδιές» της Άγκελα Μέρκελ στην πολιτική του ανέλιξη. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στα 70 του χρόνια αναγνωρίζεται ως η «γριά αλεπού» αλλά και ένας πολιτικός με δύο μεγάλα απωθημένα: Την Καγκελαρία και την Προεδρία της Γερμανίας.

Ένα χρόνο αργότερα, το 2005, η Μέρκελ νίκησε τον Σρέντερ και έγινε η πρώτη γυναίκα καγκελάριος στην ιστορία της Γερμανίας. Ο Σόιμπλε επιλέγεται και πάλι για υπουργός Εσωτερικών με τους αναλυτές να αναφέρουν πως η Μέρκελ προτιμούσε να τον έχει στην κυβέρνησή της παρά να του δώσει κάποιο ρόλο εκτός του υπουργικού συμβουλίου, όπως για παράδειγμα επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, που ενδεχομένως από εκεί να ήταν πιο επικίνδυνος. Με την επανεκλογή της το 2009 η Μέρκελ επιλέγει τον Σόιμπλε για το υπουργείο Οικονομικών προκαλώντας έκπληξη. Από τότε ο Σόιμπλε έχει αναδειχθεί όχι μόνο στο κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης της Μέρκελ αλλά στον απόλυτο πρωταγωνιστή των εξελίξεων στην Ευρώπη από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνηθίζει να κάνει επίκληση στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τους «κανόνες». Ωστόσο στην πολιτική του καριέρα, έχει παραδεχθεί και ο ίδιος χρηματισμό για λογαριασμό του κόμματος του.

Ο πρώην εφοριακός είχε εμπλακεί σε οικονομικό σκάνδαλο με το ταμείο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, κάτι που του στέρησε την ηγεσία του και τον δρόμο για την Καγκελαρία. Στις αρχές του 2000 όταν ήταν αρχηγός του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ξέσπασε ένα σκάνδαλο, που αφορούσε «μαύρο χρήμα», που μπήκε στα ταμεία του κόμματος το 1994.

Μέσα στο Γερμανικό Κοινοβούλιο είχε παραδεχτεί, ότι είχε συναντηθεί με έμπορο όπλων, αλλά είχε αρνηθεί, ότι είχε πάρει βαλίτσα με χρήματα. Όμως η αυτοκτονία ενός συνεργάτη του και οι αποκαλύψεις των Γερμανικών μέσων ενημέρωσης τον ανάγκασαν να εμφανιστεί και πάλι στη Βουλή και να πει «συγνώμη, είπα ψέματα». Εν συνεχεία παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος, στην οποία τον διαδέχθηκε η Άγκελα Μέρκελ, που είχε πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη του σκανδάλου.

Η αυτοκτονία που συγκλόνισε τη Γερμανία. 

Η αυτοκτονία του οικονομικού υπευθύνου του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας, Βόλφγκανγκ Χίλεν, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, τη στιγμή που στην Μπούντεσταγκ διεξαγόταν η συζήτηση για τα οικονομικά σκάνδαλα του CDU. Αρχικά το μετέδωσε η γερμανική τηλεόραση, αλλά λίγο αργότερα η είδηση του θανάτου επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο του κόμματος Γιόακιμ Χέρστερ, που σε σύντομη δήλωσή του προς στους δημοσιογράφους ανακοίνωσε από επίσημα χείλη την πληροφορία ότι ο ηλικίας 49 ετών Χίλεν βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στις 20 Ιανουαρίου του 2000.

Νωρίτερα, η ερευνητική επιτροπή της Βουλής που ερευνούσε το σκάνδαλο των «μαύρων λογαριασμών», είχε κλητεύσει τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ να καταθέσει ενώπιων της.

Η στάση του Κολ, αλλά και οι εξελίξεις των σκανδάλων «εξανάγκασαν» τον ηγέτη του CDU, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να ζητήσει συγνώμη από τη Βουλή.

Μιλώντας από το βήμα της Μπούντεσταγκ, ζήτησε συγνώμη επειδή είχε πει ψέματα ότι δε γνώριζε πως το κόμμα του είχε αποδεχτεί δωρεά 100.000 μάρκων από έναν έμπορο όπλων. «Πριν από λίγες εβδομάδες, από το ίδιο βήμα της Βουλής, όταν η ατμόσφαιρα ήταν κάπως πιο ζωηρή απ’ ό,τι είναι σήμερα, δεν αντέδρασα όπως έπρεπε. Λυπάμαι γι’ αυτό και ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος», τόνισε ο Σόιμπλε μιλώντας στα μέλη της Μπούντεσταγκ.

Ωστόσο, η αξιοπιστία Σόιμπλε είχε τρωθεί, καθώς είχε δηλώσει ενώπιον της Βουλής ότι δε γνώριζε τον Γερμανό-καναδό έμπορο όπλων Καρλχάιντς Σράιμπερ , για να ομολογήσει όμως αργότερα ότι και αυτός υπήρξε αποδέκτης μιας «δωρεάς» 100.000 μάρκων, που δεν εμφανίστηκε νομότυπα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος.

Η Μέρκελ πλέον «έπαιζε» μόνη της. Χαιρέτησε την «κάθαρση των Χριστιανοδημοκρατών» και ανήλθε στην ηγεσία του κόμματος.

Μια ερώτηση για τη Siemens, που άφησε «άγαλμα» των Γερμανό υπ. Οικονομικών.  

Στις 5 Φεβρουαρίου ο Γερμανός υπ. Οικ έδινε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γιάννη Βαρουφάκη. Στα πλαίσια των ερωτήσεων από τους δημοσιογράφους, ο Β. Σόιμπλε δέχθηκε μια ερώτηση που τον έφερε σε πραγματικά άβολη θέση.

Η ερώτηση ετέθη από τον δημοσιογράφο του Mega και της Εφημερίδας των Συντακτών, Παντελή Βαλασόπουλο, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της γερμανικής εμπλοκής στη διαφθορά, φέροντας ως παράδειγμα τη Siemens και το Μιχάλη Χριστοφοράκο. Ο Χριστοφοράκος είναι το μεγάλο-στέλεχος του ελληνικού τμήματος της εταιρείας που εμπλέκεται στο σκάνδαλο και έχει διαφύγει στη Γερμανία, η οποία αρνείται να τον εκδώσει στη χώρα μας. Ο Σόιμπλε φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την ερώτηση και αρκέστηκε να πει ότι ο καθένας έχει την ευθύνη να καθαρίζει το χώρο γύρω από το σπίτι του.

Πηγές:

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2012/07/i-mystiki-germania-tou-schauble.html

http://www.newsbeast.gr/world/arthro/304694/poios-einai-telika-o-volfgang-soible

http://news247.gr/eidiseis/afieromata/ta-vrwmika-xeria-toy-soimple-ena-skandalo-kai-mia-aytoktonia.3571611.html

http://www.zarpanews.gr/h-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-wolfgang-soible-videophotos/