Του Βασίλη Γιαννακόπουλου, Γεωστρατηγικός αναλυτής και συγγραφέας του βιβλίου «Ισλαμικό Κράτος – Οι ρίζες, η δημιουργία και η απειλή του Χαλιφάτου»
| Μπορεί η «Αραβική Άνοιξη» στη Λιβύη να προκάλεσε την ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος του Muammar Qaddafi, όμως περίπου τέσσερα χρόνια αργότερα, στη γειτονική χώρα επικρατεί το «απόλυτο χάος». | ||
Στη μετά-κανταφική εποχή, δημιουργήθηκαν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη τζιχαντιστικών οργανώσεων, που απέρριπταν κάθε συνεργασία με όλες τις μεταβατικές αντί-ισλαμιστικές λιβυκές κυβερνήσεις για τη διεξαγωγή εκλογών και την ανάδειξη κυβέρνησης εθνικής ενότητας, καθότι θεωρούσαν αυτές τις κυβερνήσεις ως «ειδωλολατρικές» και ως κυβερνήσεις των «απίστων» (kuffar).
Αν και αρχικά οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους κατείχαν περιορισμένα εδάφη, η πολύχρονη συγκρουσιακή κατάσταση στη Λιβύη αναμφισβήτητα δημιούργησε πολλές ευκαιρίες για επέκταση του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Η χώρα υπέφερε από μια αδύναμη κυβέρνηση, από βαθιές εσωτερικές διαιρέσεις, από αφθονία διάσπαρτων οπλικών συστημάτων, καθώς και από τη σημαντική παρουσία τζιχαντιστικών ομάδων, οι οποίες όπως αποδείχθηκε δέχθηκαν τη συνεργασία και ενώθηκαν με το Χαλιφάτο του Baghdadi…
Βασίλης Γιαννακόπουλος/πλήρες Άρθρο σε pdf.
Κατηγορίες:Τρομοκρατία-Αναλύσεις
Γεωπαρατήρηση 