Γράφει ο Κάτς80

Στις 10 Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας Παρκ Γκέουν-χε ανακοίνωσε ότι θα ανταποκριθεί στην πρόσφατη δοκιμή των πυρηνικών πυραύλων της Βόρειας Κορέας, με το κλείσιμο της Βιομηχανικής Περιοχής Kaesong, είναι η τελευταία μεγάλη προσπάθεια μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας για συνεργασία.

Σε απάντηση, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιόνγκ-un διέταξε να κατασχεθούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Νότιας Κορέας στην περιοχή, δίνοντας στα 248 στελέχη που ζουν εκεί μόνο λίγες ώρες για να συσκευάσουν τα προσωπικά τους αντικείμενα και να εγκαταλείψουν την περιοχή.

Εν τω μεταξύ, ένα πράγμα είναι σαφές, η Νότια Κορέα είναι επικεφαλής σε αχαρτογράφητα νερά, όπου θα απαιτήσει την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας.

Για χρόνια, οι Νοτιοκορεάτες έλπιζαν ότι στη Βόρεια Κορέα θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι μια πυρηνική συμφωνία είναι και προς το δικό τους συμφέρον. Και μετά από αυτό το γεγονός, σε αντάλλαγμα για την εγκατάλειψη του προγράμματος πυρηνικών όπλων της, η Βόρεια θα αποκτούσε οικονομική και ενεργειακή βοήθεια, και μια συνθήκη ειρήνης με τις Ηνωμένες Πολιτείες, διπλωματική αναγνώριση, και την ευκαιρία να συμμετέχουν στη διεθνή κοινότητα.

Και όμως η Βόρεια Κορέα απέρριψε με συνέπεια κάθε προσπάθεια για να επιτευχθεί μια συμφωνία.

Η διαίρεση της χώρας το 1945 δεν είχε τίποτα να κάνει με τους ίδιους τους Κορεάτες. Σοβιετικές δυνάμεις εισέβαλαν στην χερσόνησο τις τελευταίες ημέρες του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια καθαρή αρπαγή γης και αποδέχθηκαν την παράδοση των ιαπωνικών δυνάμεων. Οι ΗΠΑ, με την ανησυχία ότι οι Σοβιετικοί θα καταλάβουν όλη τη χερσόνησο, έφτασαν σε μια βιαστική συμφωνία να δεχτούν την παράδοση των ιαπωνικών δυνάμεων στα νότια του 38^ου παραλλήλου.

Η Βιομηχανική Περιοχή Kaesong είχε ιδιαίτερη συμβολική απήχηση. Η αρχαία πόλη της Kaesong κάθεται σε μια ρηχή κοιλάδα μόνο προς τα δυτικά κατά μήκος της αποστρατικοποιημένης ζώνης.

Στην αρχική διαίρεση της χερσονήσου, ήταν η βορειότερη πόλη της Νότιας Κορέας. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας, ωστόσο, έπεσε κάτω από τον έλεγχο της Βόρειας Κορέας και της Κίνας, μετά την ανακωχή, έγινε η νοτιότερη πόλη της Βόρειας Κορέας.

Η συμφωνία του 2002 για τη δημιουργία της βιομηχανικής περιοχής προσέφερε μια ελπίδα ότι οι δύο χώρες θα μπορούσαν να «ενωθούν» (κατά κάποιο τρόπο) και πάλι. 

Η πόλη προσφέρει μια σανίδα σωτηρίας για της νοτιοκορεατικές εταιρείες που παλεύουν με τη ραγδαία αύξηση των μισθών, που τους επιτρέπουν να κάνουν χρήση του χαμηλού κόστους εργασίας της Βόρειας Κορέας. Και την παροχή ευκαιριών σε Βορειοκορεάτες να εργαστούν σε επιχειρήσεις για τη Νότια Κορέα, αυτό θεωρήθηκε ως ένα πρώτο βήμα συνεργασίας.

Η απόφασή της Νότιας Κορέας είναι μια ρητή αναγνώριση ότι η χώρα δεν μπορεί πλέον να κάνει επιχειρήσεις με δολοφόνους, όπως είναι ο Ηγέτης της Βόρειας Κορέας. Την κίνηση αυτή αναμένεται να την ακολουθήσουν και άλλοι, που θα βάλουν τέλος σε συνεργασίες και σε άλλους τομείς.

Το νέο πρότυπο αλλάζει δραματικά τη στρατηγική γεωπαρατήρηση στην περιοχή. 

Διασφαλίζει ότι η Νότια Κορέα θα υιοθετήσει μια αμυντική στάση έναντι στον πολεμοχαρή γείτονά της, το οποίο ανοίγει και την πιθανότητα να αναπτυχθεί υψηλή αντιπυραυλική τεχνολογία, των ΗΠΑ στην περιοχή.

Αν η Βόρεια Κορέα αρχίζει να τροφοδοτεί και να στοχεύει με πυραύλους την περιοχή που βρίσκετε η εξέδρα εκτόξευσης, στο όνομα της αυτοάμυνας προς τη Νότια Κορέα. Οι Νοτιοκορεάτες θα σχεδιάζουν νέες στρατηγικές και γνωρίζουν ότι θα έχουν και τη διεθνή υποστήριξη.

Χρήστος Κατσέας