του Σπύρου Σουρμελίδη, δημοσιογράφου.

Τους πρώτους μήνες του 1916, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε πλήρη εξέλιξη (μάχη της Καλλίπολης, μάχη του Βερντέν). Εκατό χρόνια μετά, τον Φεβρουάριο του 2016,είμαστε στα πρόθυρα μιας σύγκρουσης, που παίρνει διαστάσεις παγκόσμιας εμπλοκής. Η έλευση του ΝΑΤΟ στα νερά του Αιγαίου δημιουργεί ερωτήματα, αναδεικνύει όμως και την κρισιμότητα των γεγονότων που αναμένονται. Ο αστάθμητος παράγοντας (και κίνδυνος για την Ελλάδα) ακούει στο όνομα Τουρκία του Ερντογάν. Γιατί πολύ απλά η Άγκυρα βρίσκεται στην άλλη «όχθη», επιδιώκοντας τα εντελώς αντίθετα απ αυτά που επιδιώκουν οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, οι Γάλλοι ή οι Βρετανοί.

Η προειδοποίηση του Ρώσου πρωθυπουργού Ντ. Μεντβέντεφ για τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας σύρραξης, ήταν σαφής προειδοποίηση προς την Τουρκία να μην μπει στο έδαφος της Συρίας. Κάτι όμως που φαίνεται δεν έχει συνετίσει την Άγκυρα και συνεχίζει να απειλεί με την συνδρομή της Σαουδικής Αραβίας, του βασικού στυλοβάτη των τζιχαντιστών.

Η Άγκυρα δεν αντέχει άλλο να βλέπει να περικυκλώνεται από κουρδικά κράτη (Ιράκ και τώρα Συρία), δεν αντέχει να βλέπει να εξελίσσονται σχέδια, να χαράσσονται νέα σύνορα, κινήσεις που θεωρεί να απειλούν την δική της υπόσταση και εδαφική ακεραιότητα. Η Τουρκία είναι ο μεγάλος κίνδυνος για την Ελλάδα, όσο η τουρκική ηγεσία γίνεται πιο νευρική και πιο ανήσυχη λόγω των αρνητικών γι’ αυτήν εξελίξεων. Ο Ερντογάν, ο άνθρωπος που έδωσε ελπίδα, δουλειές και ευημερία στον τουρκικό λαό πριν από 15 χρόνια, διάλεξε ένα δρόμο επικίνδυνο, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα στη χώρα του απ΄ αυτά που έτσι κι αλλιώς θα αντιμετώπιζε.

Οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. 

Η Ελλάδα είναι εκ των πραγμάτων εμπλεκόμενη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, λόγω της τουρκικής νευρικότητας, αλλά και επειδή έχει κάνει ήδη τις επιλογές της.

Είναι μαζί με αυτούς που θεωρεί εκ των προτέρων διαμορφωτές της νέας κατάστασης και προβλέπει ότι θα πετύχουν τους στόχους τους. Με τις δυνάμεις δηλαδή που η κάθε μία για διαφορετικούς λόγους ομονοούν στην ανάγκη μιας νέας πραγματικότητας, όπως είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Γαλλία ή η Ιταλία και η Αίγυπτος. Για να είμαστε σαφείς όμως, η επιλογή αυτή έχει γίνει από την ελληνική κυβέρνηση. Γιατί παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η σημερινή της ηγεσία, όπως και παράγοντες άλλων κομμάτων, δεν έχουν εκφράσει τις επιλογές τους. Ζουν με την εικόνα της ενωμένης και ισχυρής Ευρώπης, και επιδιώκουν την πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα. Η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα διακατέχεται από νευρικότητα, λόγω των νέων οικονομικών μέτρων στο ασφαλιστικό και αμέσως μετά στο φορολογικό, τα οποία φέρνουν επιβαρύνσεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες όπως είναι οι αγρότες ή άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι. Όμως όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται στην Ελλάδα πως τον Απρίλιο μπορεί να μην έχει κανείς τον.. χρόνο να ασχοληθεί π.χ. με το ασφαλιστικό. Κι αυτό λόγω των συγκλονιστικών αλλαγών που διαμορφώνονται στην ευρύτερη περιοχή.

Η Αθήνα αυτή την ώρα είναι στο επίκεντρο των εξελίξεων λόγω των μεγάλων προσφυγικών ροών από τις τουρκικές ακτές προς την Ευρώπη. Μπορεί τα hotspots υποδοχής και ελέγχου προσφύγων και μεταναστών να ετοιμάστηκαν στα ελληνικά νησιά, αλλά είναι πολλοί στην Ευρώπη, πρωτίστως οι χώρες του Visegrad, που θέλουν να κλείσουν τα σύνορα. Γνωρίζουν όμως και στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες πως ένα τέτοιο μέτρο δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα αλλά συνολικά την Ευρώπη.

Ούτε και μια αρνητική εξέλιξη όμως στο θέμα αυτό δεν πρόκειται ν αλλάξει τις κεντρικές επιλογές της Αθήνας, που ελπίζει ότι αν κλείσει η αξιολόγηση και αρχίσει η συζήτηση για το χρέος, το σκηνικό μπορεί να αλλάξει ριζικά στην ελληνική οικονομία, πράγμα που θα της δώσει περισσότερη δύναμη και στην εξωτερική της πολιτική.

Πηγή/greece-russia2016.gr