Αναλύσεις: Χρήστος Κατσέας

Γαλλικές εκλογές τα «υπέρ και τα κατά των (4ων) υποψηφίων»     

Γράφει ο Κάτς80

Τον Ιανουάριο του 2016 διάφορες γαλλικές εταιρείες δημοσκοπήσεων έχουν δημοσιεύσει τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων κοινής γνώμης.

Τα φαβορί για την προεδρική κούρσα είναι ο Ζιπέ (περίπου 30%), και η Marine Le Pen (περίπου 27%). Τα στοιχεία δείχνουν επίσης μια αύξηση στον Hollande (22%) σε δημοτικότητα για πρώτη φορά, μπροστά από τον Σαρκοζί με (21%). Δεδομένης της σημασίας των γεγονότων, είναι λογικό να αναλύσουμε την εξέλιξη της κατάστασης. 

Τα δυνατά και αδύνατα σημεία των κύριων υποψηφίων.

Από τους τέσσερις υποψηφίους με τις καλύτερες πιθανότητες να κερδίσει, είναι ο σημερινός δήμαρχος τις Μπορντό, Alain Juppe, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Είναι ένα πρόσωπο από την ομάδα του Ζακ Σιράκ, έχει διατελέσει πρωθυπουργός της Γαλλίας (95-97), και έχει επανειλημμένως συμμετάσχει σε σημαντικές κυβερνητικές θέσεις.

Το δυνατό σημείο του Juppe  είναι η «απόστασή» του από το Παρίσι κατά τα τελευταία χρόνια, και το επιτυχημένο του έργο ως δήμαρχος τις Μπορντό, και το σημαντικότερο είναι ότι οι Γάλλοι είναι κουρασμένοι από την διαμάχη μεταξύ Ολάντ και Σαρκοζί, το 74% των πολιτών δεν θέλει για πρόεδρο τον έναν ή τον άλλον. Ο Σαρκοζί και ο Hollande έχουν συνδεθεί με τη μόνιμη οικονομική κρίση, και τις αυξανόμενες κοινωνικές και θρησκευτικές εντάσεις, και σκάνδαλα στην προσωπική τους ζωή.

Ένα σοβαρό μειονέκτημα του υποψηφίου Juppe χωρίς αμφιβολία, είναι ότι έχει καταδικαστεί σε ενάμιση χρόνο με αναστολή, για υπεξαίρεση δημόσιων πόρων.

Ακόμα ένα μειονέκτημα του ως πρωθυπουργός το 1995-1997. Πολλοί Γάλλοι θυμούνται το λεγόμενο «σχέδιο Juppe», για τη μείωση των συντάξεων στους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, και τη μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Το σχέδιο στη συνέχεια οδήγησε στην απεργία των εργαζομένων του δημόσιου τομέα, η οποία διήρκεσε για περίπου τρεις εβδομάδες, με τη συμμετοχή δύο εκατομμύριων εργαζομένων.

Ένα άλλο μειονέκτημα του δημάρχου τις Μπορντώ είναι η ηλικία του (70 ετών). Είναι ο μεγαλύτερος από τους ποιο πιθανούς υποψηφίους, τον Hollande 61 χρονών, τον Σαρκοζί επίσης 61 χρονών, και την Marine Le Pen 47 χρονών. Αλλά το κύριο πρόβλημα δεν είναι η ηλικία του Juppe, αλλά οι παλιές αντιλαϊκές αποφάσεις, και το ποινικό μητρώο, που τον σημαδεύουν.

Παρά το υψηλό ποσοστό (περίπου το 56% των πολιτών έχουν θετική γνώμη γι ‘αυτόν), και η ευρεία υποστήριξη μεταξύ όλων των πολιτικών απόψεων, δεν είναι δημοφιλής στο ίδιο του το κόμμα (Ρεπουμπλικανικό). Τους τελευταίους μήνες, όμως, η εσωτερική αξιολόγηση του είναι σταθερά αυξανόμενη, και έτσι έχουν αυξηθεί η πιθανότητες για να κερδίσει της προκριματικές εκλογές.

Νικολά Σαρκοζί, ηγέτης του (Δημοκρατικού Κόμματος), και πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας (2007-2012). Τα κύρια πλεονέκτημά του, είναι η μεγάλη εμπειρία του ως επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας, και πρώην προέδρου της Γαλλίας.

Ωστόσο, υπάρχουν παράγοντες που εμποδίζουν τον Σαρκοζί παρά τον βοηθούν.

Τα αποτελέσματα της πενταετούς προεδρίας του, όπου οι πλειοψηφία των πολιτών των αξιολογούν αρνητικά, και βεβαιώνεται με το ότι δεν επανεξελέγη για δεύτερη θητεία. Με τη νίκη του Ολάντ, καταλαβαίνουμε ότι δεν οφειλόταν μόνο στην προσωπική δημοτικότητα του ως ηγέτης των Σοσιαλιστών, αλλά ως μια μεγάλη κλίμακα ψήφο διαμαρτυρίας κατά του Σαρκοζί.

Μην ξεχνάμε, ότι ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, είναι υπό διερεύνηση με την κατηγορία της κατάχρησης εξουσίας. Εάν το ζήτημα αυτό κατά τους επόμενους μήνες «κινηθεί», μπορεί ο Σαρκοζί να μην είναι σε θέση να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος.

Το 2012, ο Ολάντ κερδίζει τις προεδρικές εκλογές με ένα σοβαρό πρόγραμμα, όπου τα κύρια σημεία του ήταν, η αύξηση των κοινωνικών δαπανών και η μείωση της ανεργίας. Σε μια κατάσταση με έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης (λιγότερο από 1%), μεγάλο δημόσιο χρέος, και ένα αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών, το πρόγραμμα αυτό φαινόταν πολύ φιλόδοξο.

Επιπλέον, κάτω από την πίεση της Γερμανίας και της Άνγκελα Μέρκελ ο Hollande, προσωπικά συμφώνησε με την εφαρμογή αυστηρών όρων για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, με μια μείωση έως και 3% του ελλείμματος του προϋπολογισμού.

Η υλοποίηση του προγράμματος με κοινωνικό προσανατολισμό υπό αυτές τις συνθήκες ήταν σχεδόν αδύνατο, και τα πρώτα τρία χρόνια της προεδρίας Ολάντ πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης στη χώρα. Μόνο το 2015 οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 5% στη Γαλλία (297.000 άτομα) περισσότερα από ό, τι το 2014, ενώ το εμπορικό έλλειμμα της Γαλλίας αυξήθηκε το 2015 κατά 13,9% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Τους τελευταίους μήνες η κατάσταση έχει αλλάξει. Μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν τη Γαλλία, ιδιαίτερα τα γεγονότα του Νοεμβρίου 2015, έφεραν τη χώρα να πρέπει να αυξήσει σοβαρά τις δαπάνες ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένου και του στρατού.

Η Γαλλική δημοσιονομική πειθαρχία αμέσως αναστάλθηκε. Η σημερινή κατάσταση δεν το επιτρέπει, χωρίς το φόβο της αρνητικής αντίδρασης από τους εταίρους της ΕΕ, και κυρίως της Γερμανίας, για την αύξηση των δαπανών στα κοινωνικά προγράμματα.

Στην πραγματικότητα κατά το προτελευταίο έτος της προεδρίας Ολάντ, έχει την ευκαιρία τουλάχιστον εν μέρει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.

Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ανακοινώθηκαν οικονομικά μέτρα έκτακτης ανάγκης, που αφορούν την κατανομή επιπλέον 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, για την καταπολέμηση της ανεργίας. Εάν τα μέτρα αυτά δώσουν μια θετική τάση, οι πιθανότητες επανεκλογής του Ολάντ θα αυξηθούν έντονα.

Το ότι είναι ο σημερινός πρόεδρος, είναι και «φυσικό» να είναι ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για την προεδρία.

Ωστόσο, οι αδυναμίες της υποψηφιότητάς Ολάντ δεν είναι μικρές, έλαβε το φταίξιμο της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης κατά τα τρία πρώτα χρόνια της προεδρίας, συνεχή σκάνδαλα στην προσωπική του ζωή, και όχι καλά μελετημένη εξωτερική πολιτική.

Μια απρόσμενη και δυσάρεστη ήτα για τον Ολάντ ήταν και η αξιοσημείωτη πτώση στη δημοτικότητα του, μεταξύ των Γάλλων μουσουλμάνων.

Για δεκαετίες, οι μετανάστες και οι απόγονοί τους ψηφίζουν στις εκλογές σε διάφορα επίπεδα τους Σοσιαλιστές. Έτσι, στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2012, σύμφωνα με την OpinionWay και Fidusial, το 93% των γάλλων μουσουλμάνων υποστήριζε Ολάντ. Ωστόσο, μετά από μόλις τρία χρόνια έχει γίνει αισθητή η διαδικασία της σταδιακής απώλειας τις συμπάθειας για τους σοσιαλιστές μεταξύ των μουσουλμάνων.

Μεταξύ άλλων παραγόντων, ένα σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αυτή διαδραμάτισε και ο νόμος για τη νομιμοποίηση των «γάμων» του ιδίου φύλου, απαράδεκτο για τον μουσουλμανικό πληθυσμό.

Σχετικά τώρα, με τη Marine Le Pen, είναι ένα πρόσωπο που πολλά λέγονται και γράφονται. Τα τελευταία χρόνια, πραγματικά κατάφερε να επιτύχει σημαντική επιτυχία. Το «Εθνικό Μέτωπο» σταδιακά καταστρέφει το πολιτικό δικομματικό σύστημα στη Γαλλία.

Έτσι, στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, που πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2015, το «Εθνικό Μέτωπο» έχει αυξήσει τον αριθμό των εκλεγμένων στα περιφερειακά συμβούλια της χώρας από 118 σε 358. Σταδιακά η Le Pen ξεφορτώνεται της ακροδεξιές και περιθωριακές φήμες, και χάρη στον αποκλεισμό του κόμματος της, στον πατέρα της.

Ωστόσο, η πιθανότητα να μετακινηθεί στο Μέγαρο των Ηλυσίων το 2017 σχεδόν δεν υπάρχει. Παρά τη σημαντική πρόοδο, το «Εθνικό Μέτωπο» δεν υποστηρίζετε από τους περισσότερους Γάλους. Η Marine Le Pen έχει όλες τις πιθανότητες να πάει στο δεύτερο γύρο, αλλά είναι βέβαιο ότι θα χάσει, ο χρόνος της δεν έχει έρθει ακόμα, αλλά μπορεί να έρθει το 2022, μετά από μια περαιτέρω επιδείνωση των προβλημάτων των μεταναστών και της οικονομίας της Γαλλίας.

Χρήστος Κατσέας

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.