Γράφει ο Κάτς80

Οι εκλογές στο Ιράν την περασμένη Παρασκευή έχουν ενισχύσει την παράταξη της αστικής Ισλαμικής Δημοκρατίας που ευνοεί την ταχεία προσέγγιση με την Ουάσιγκτον και έχει αιχμή του δόρατος την ώθηση για την αναδιάρθρωση και τις μεταρρυθμίσεις.

Αυτό που διακυβεύεται στις εκλογές της Παρασκευής ήταν η σύνθεση του κοινοβουλίου των 290 εδρών στο Ιράν, και η Συνέλευση των 88 μελών των Εμπειρογνωμόνων.

Η ιδιότητα του μέλους του σώματος των Εμπειρογνωμόνων, είναι αυτό το οποίο επιλέγει και επιβλέπει το έργο του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, και περιορίζεται σε Μουσουλμάνους κληρικούς.

Επειδή ο σημερινός ανώτατος ηγέτης, ο 76 χρόνος Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, είναι σε κακή υγεία, είναι πολύ πιθανό η νέο-εισερχόμενη Συνέλευση των Εμπειρογνωμόνων να πρέπει να επιλέξει τον διάδοχό του, σε κάποια περίοδο κατά τη διάρκεια της οκταετούς θητείας της Συνέλευσης. Κατά συνέπεια, το αποτέλεσμα των εκλογών του τρέχοντος έτους έχει θεωρηθεί ιδιαίτερα σημαντικό.

Η ακριβής σύνθεση του νέου κοινοβουλίου του Ιράν δεν είναι ακόμη γνώστη, καθώς θα πρέπει να γίνουν και οι εκλογές του β’ γύρου τον Απρίλιο για την πλήρωση περίπου του 15% των εδρών.

Παρ ‘όλα αυτά, τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δείχνουν ότι η φατρία του Rouhani-Ραφσαντζανί συσπειρώθηκε από την ουσιαστική υποστήριξη των πιο προνομιούχων στρωμάτων του πληθυσμού του Ιράν, και της επιτρέπει να έχει σημαντικά κέρδη τόσο στο κοινοβούλιο όσο και στη Συνέλευση των Εμπειρογνωμόνων σε βάρος της «σκληροπυρηνικής» παράταξης, τους Principalists.

Αποτελούνται από ένθερμος σιίτες (θρησκευτικούς συντηρητικούς) που έχουν δεσμούς με τους Φρουρούς της Επανάστασης και ουσιαστικά προωθούν τα συμφέροντα των επιχειρήσεων τους, οι Principalists έχουν εκφράσει ανησυχίες, και σε ορισμένες περιπτώσεις απόλυτη αντίθεση με την πυρηνική συμφωνία του Rouhani, με την ευλογία του Ανώτατου Ηγέτη Χαμενεΐ, που επιτεύχθηκε με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τη Γερμανία.

Σύμφωνα με την εν λόγω συμφωνία, το Ιράν έχει κάνει σαρωτικές παραχωρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αποξήλωσης μεγάλου μέρους του «πολιτικού» πυρηνικού προγράμματος του, και αποδεχόμενοι την ολοένα και ποιο παρεμβατική παρουσία του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) και επιθεωρήσεις, σε αντάλλαγμα την άρση των οικονομικών κυρώσεων που έχουν παραλύσει την οικονομία του Ιράν από τους συμμάχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΗΠΑ.

Οι Principalists επέκριναν επίσης την κυβέρνηση Rouhani για τα σχέδιά της να δημοπρατήσουν τους πόρους πετρελαίου του Ιράν προς τις χώρες των Δυτικών, στους «γίγαντες» του πετρελαίου.

Τα εκλογικά κέρδη για την παράταξη Rouhani-Ραφσαντζανί ήταν ιδιαίτερα έντονα στην Τεχεράνη, η οποία, με πληθυσμό περίπου 16 εκατομμυρίων, είναι και το ένα πέμπτο του πληθυσμού του Ιράν.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις των Δυτικών (ΜΜΕ), η μεσαία τάξη στην πρωτεύουσα του Ιράν ψήφισε μαζικά, αναγκάζοντας τους υπευθύνους να παρατείνουν την ώρα λήξεις των εκλογών σε ορισμένες περιοχές, μέχρι και τρεις φορές.

Εν τω μεταξύ, η εργατική τάξη, με επίκεντρο στη νότια Τεχεράνη, ήταν σε μεγάλο βαθμό αδιάφοροι για τις εκλογές, αναφέροντας την αποξένωση και την εχθρότητα προς τις δύο αντίπαλες αστικές παρατάξεις.

Ένας σημαντικός στόχος της κυβέρνησης Rouhani είναι να ξαναγράψουν τους κανόνες που διέπουν την πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, για να προσελκύσει της δυτικές επενδύσεις, με την ελπίδα ότι μια «πλημμύρα» Ευρωπαϊκών κεφαλαίων και επενδύσεων των ΗΠΑ, θα επιδιώξουν να επωφεληθούν από την άφθονη προσφορά του Ιράν σε εξειδικευμένο, φθηνό εργατικό δυναμικό, και φυσικούς πόρους, που θα στηρίξουν την οικονομία, και θα παράσχουν πολιτική στήριξη.

Ο Ιρανός Ανώτατος Ηγέτης Χαμενεΐ επισήμανε ότι, η συμμετοχή του 62% στις εκλογές της περασμένης Παρασκευής, είναι η απόδειξη της ευρείας λαϊκής υποστήριξης της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Μια δεύτερη σημαντική παράμετρος είναι ότι οι αμερικανική διπλωματία και η δυτική οικονομική εμπλοκή με το Ιράν θα επιτρέψει την Ουάσιγκτον την καλύτερη εξερεύνηση και εκμετάλλευση στο χάσμα εντός της Ισλαμικής Δημοκρατίας με την κυβερνώσα ελίτ, έτσι ώστε να την αναγκάσει να αποδέχτη της ΗΠΑ ανεπιφύλακτα σαν ηγεμόνα πάνω από τη Μέση Ανατολή, ή να θέσει τις πολιτικές βάσεις για αλλαγή του καθεστώς στην Τεχεράνη.

Χρήστος Κατσέας