e-amyna.com: Ευστάθιος Παλαιολόγος 7 Μαρτίου 2016

Στην φετινή παρέλαση για την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μια εξάδα Καταδρομέων στα χέρια των οποίων, εκ πρώτης όψεως, κρατούσαν κάτι καινούριο όσον αφορά οπλισμό. Φυσικά μόνο καινούρια δεν ήταν. Οι Καταδρομείς είχαν στα χέρια τους μερικά παραλλαγμένα με ειδικές βαφές vz.58, τα γνωστά «τσέχικα», τα οποία όμως έδειχναν πιο… σύγχρονα απ’ ότι θα περίμενε κανείς από όπλα της ηλικίας τους.

Μας δόθηκε πριν την εκκίνηση της παρέλασης η ευκαιρία να φωτογραφήσουμε ένα από κοντά και με την ευγενική βοήθεια του χειριστή του να «αποσπάσουμε» μερικές επιπλέον πληροφορίες.
Τα τυφέκια υπάρχουν από καιρό στις αποθήκες Μονάδων της Διοίκησης Καταδρομών (ΔΚΔ). Πολλά περισσότερα υπήρχαν ή υπάρχουν ακόμη και σε αποθήκες της Ε.Φ. και της Κυπριακής Αστυνομίας και είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως για όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν τύχει της εκμετάλλευσης που τους αξίζει ειδικά τα τελευταία χρόνια που στην διεθνή αγορά υπάρχει πληθώρα συλλογών αναβάθμισης.

Το αισθητικό αποτέλεσμα της παραλλαγής λίγο έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα. Αυτό το vz.58 με την Comp M2 και τον Surefire είναι θανατηφόρο εργαλείο στα χέρια εκπαιδευμένου προσωπικού.

Το υπόδειγμα που μας επιδείχθηκε έχει τύχει μιας τέτοιας αναβάθμισης, σχετικά οικονομικής, στο πλαίσιο διερεύνησης του οφέλους που θα πρόσφερε κάτι τέτοιο. Όπως μάθαμε δεν έχει ολοκληρωθεί καθώς απομένουν μερικά ακόμη στοιχεία τα οποία οι χειριστές επιθυμούν να αλλάξουν αλλά σε πρώτη φάση επικεντρώθηκαν στα πιο κύρια μέρη και σε μικρό αριθμό τυφεκίων ώστε να εξαχθούν και συμπεράσματα χωρίς να δαπανηθούν αχρείαστα μεγάλα ποσά.

Το όπλο των φωτογραφιών ξεκίνησε την ζωή του σαν ένα απλό vz.58V, δηλαδή σαν ένα μοντέλο με μεταλλικό αναδιπλούμενο κοντάκι. Καθώς σαν όπλο το vz.58 επιδεικνύει εξαιρετική αξιοπιστία και μικρή ανάκρουση ενώ παράλληλα είναι από τα πλέον ελαφρά τυφέκια με βάρος 2,9 κιλών, στελέχη της ΔΚΔ ξεκίνησαν να διερευνούν την πιθανότητα εκμετάλλευσης των όποιων αποθεμάτων υπήρχαν (ή θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν). Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η έκδηλη ανησυχία πολλών από το προσωπικό για την αποτελεσματικότητα των Ρ-90, ειδικά μετά που οι πλείστοι χρήστες του ανά το κόσμο σπεύδουν να απαλλαγούν από αυτό μετά την χρήση του σε πραγματικές εμπλοκές σε μάχη. Η αναποτελεσματικότητα του φυσιγγίου του είναι τόσο χαρακτηριστική που όπως το περίγραψε ένας Αμερικανός αστυνομικός Ειδικής Μονάδας «ο μόνος λόγος που το όπλο έχει γεμιστήρα 50 φυσιγγίων είναι διότι μάλλον χρειάζονται 50 φυσίγγια για να σκοτώσεις κάποιον…». Παρόλο που, όπως μας είπαν στην συνομιλία μας, το Ρ-90 έχει την θέση του σε μια δεξαμενή οπλισμού σε καμιά περίπτωση δεν ικανοποιεί ως ατομικός οπλισμός πέραν πολύ ειδικών περιπτώσεων. Είναι επίσης αυτονόητο ότι το vz.58 υπερέχει σε όλους τους τομείς (εκτός ασφαλώς της ακρίβειας, ειδικά σε μέσα βεληνεκή) και του G3 όντας ένα καθαρόαιμο τυφέκιο εφόδου ενδιάμεσου διαμετρήματος σε αντίθεση με το πλήρους διαμετρήματος τυφέκιο μάχης που είναι το G3.

Το όπλο έρχεται άμεσα από θέση ετοιμότητας στον στόχο χαρακτηριστικό της πολύ καλής σχεδίασης του. Τα παρελκόμενα βελτιώνουν ακόμα περισσότερο αυτό το χαρακτηριστικό του.

Εδώ να αδράξουμε την ευκαιρία για να τονίσουμε (μιας και διεφάνη αυτή η σύγχυση από άλλους συνομιλητές μας) ότι το vz.58, ή Μ58 όπως μοναδικά το αναφέρουν στην Κύπρο, καμία απολύτως σχέση δεν έχει με το Καλάσνικοφ. Πέραν του διαμετρήματος δεν μοιράζονται κανένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό. Έχουν διαφορετικό σύστημα λειτουργίας, παρόμοια αλλά όχι τα ίδια σκοπευτικά και παρόμοια στην όψη αλλά όχι τον ίδιο γεμιστήρα. Προσωπικά θα λέγαμε ότι το vz.58 είναι ανώτερο του Καλάσνικοφ σε όλους τους τομείς. Πλην της αξιοπιστίας σε αντίξοη χρήση, κάτι φυσικά που το Καλάσνικοφ «πληρώνει» ακριβά με πολλά μειονεκτήματα σε άλλους τομείς.

Οι χειριστές μας τόνισαν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν με το όπλο στην αρχική του μορφή ήταν το επιεικώς απαράδεχτο κοντάκι του. Πολύ κοντό, πολύ λεπτό, δεν πρόσφερε καμία στήριξη στην παρειά και είχε πολύ κακή επώμιση. Οπότε η προσπάθεια ξεκίνησε απ’ εκεί. Για την αλλαγή του κρίθηκε ότι την καλύτερη απόδοση ως προς το κόστος αγοράς θα πρόσφερε το μοντέλο GLR-16S σε συνδυασμό με τον σωλήνα SBT-V58 ο οποίος διαθέτει ελατηριωτό χαληνωτήριο μείωσης της ανάκρουσης. Και τα δύο είναι της ισραηλινής εταιρείας FAB η οποία προσφέρει πληθώρα παρελκομένων και ανταλλακτικών αναβάθμισης για το vz-58. Προτιμήθηκε η προμήθεια να γίνει σε χρώματα καφέ-tan ως πιο κατάλληλα για το κυπριακό περιβάλλον.

Για το χειροφυλακτήρα υπήρχε ήδη ασφαλής εκτίμηση ως προς την καταλληλότητα μιας και ήδη είχε δοκιμαστεί σχετικό μοντέλο της FAB (προσωπική αγορά στελέχους) οπότε η προμήθεια κινήθηκε προς αυτό. Το μοντέλο SAD58 της FAB δοκιμάστηκε και «βασανίστηκε» για να διαπιστωθεί αν θα διατηρούσε τον μηδενισμό της Aimpoint. Κρίθηκε ικανοποιητικό οπότε και αποκτήθηκε ως έτερο μέρος της συλλογής αναβάθμισης. Ο συγκεκριμένος χειροφυλακτήρας δύο τεμαχίων προσφέρει ράγες picatinny στις ώρες 6-12-3-9. Την κάτω κατέλαβε η κεκλιμένη χειρολαβή ενώ την πάνω η Aimpoint Comp M2. Οι πλευρικές παραμένουν ελεύθερες για τοποθέτηση κατά περίπτωση φακών λευκού φωτός (όπως ο Surefire της φωτογραφίας) ή υπέρυθρων καταδεικτών LASER (όπως ο AN/PAQ-4C).

Οι ράγες picatinny δίνουν την δυνατότητα εύκολης προσαρμογής οποιουδήποτε παρελκομένου κρίνει ο χειριστής ως απαραίτητου για την αποστολή. Εδώ, μαζί με την Aimpoint, βλέπουμε ένα τακτικό φακό και ένα καταδείκτη LASER.

Η κεκλιμένη εμπρόσθια χειρολαβή, και αυτή της FAB, μοντέλο PTK (Point To Kill!) επιλέχθηκε διότι οι δοκιμές με μια αντίστοιχη της Magpul, την AFG, έδειξαν ότι δεν εμποδίζει την αλλαγή γεμιστήρα (στο vz.58 όπως και στο Καλάσνικοφ ο γεμιστήρας τοποθετείται και αφαιρείται με κλίση-σημαντική- προς τα εμπρός) σε αντίθεση με μια κλασσική εμπρόσθια κάθετη χειρολαβή. Επίσης τέτοιες λαβές επιτρέπουν την εφαρμογή πιο σύγχρονων και αποτελεσματικών μεθόδων κρατήματος του τυφεκίου, παρόμοιων με την C-Grip. Στην συνομιλία μας, μας ειπώθηκε ότι η C-Grip, αν και εξαιρετικά αποτελεσματική, δεν προσφέρεται στις πλείστες περιπτώσεις στρατιωτικών εφαρμογών μιας και ο μαχητής δυσχεραίνεται στο να την εφαρμόσει από το εξοπλισμό του, εξαρτήσεις, σακίδια, κεραίες ασυρμάτων κλπ καθώς και από την σωματική κόπωση που ενδεχομένως να βρίσκεται στην έναρξη της εμπλοκής. Επίσης δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί με όλα τα είδη οπλισμού. Οπόταν έχει επιλεγεί κάτι ενδιάμεσο με την κλασσική λαβή που προσφέρεται για εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις. Στοιχεία που «δανείζεται» από την C-Grip είναι το κράτημα του όπλου όσο το δυνατό πιο κοντά στον άξονα της κάννης και η τοποθέτηση του αντίχειρα πάνω από τον άξονα. Εφαρμόζοντας μια πίεση προς τα πίσω, ουσιαστικά «προ-φορτώνοντας» τον ώμο, η ανάκρουση είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμη. Στοιχείο που απορρίπτει είναι η υπερέκταση του αγκώνα προς τα εμπρός.

Η λαβή όπως περιγράφεται στο άρθρο.

Τέλος, αν και φαινομενικά μικρής σημασίας, αλλάχτηκε επίσης και η πιστολοειδής λαβή. Η εργοστασιακή λαβή του vz.58 είναι υπερβολικά κοντή και λεπτή. Αποτέλεσμα είναι να προεξέχει η παλάμη από το κάτω μέρος και να μην μπορεί να εφαρμοστεί σφιχτό κράτημα. Η καινούρια, AG-58, επίσης της FAB, είναι πολύ πιο εργονομική και συμβάλει σε μεγάλο ποσοστό στον καλύτερο έλεγχο του τυφεκίου. Χαρακτηριστικό των υλικών της αναβάθμισης είναι ότι έχουν και τα τρία μικρούς αποθηκευτικούς χώρους. Η εταιρεία αναφέρει ότι χρησιμεύουν στην αποθήκευση μπαταριών ή μικρών συλλογών καθάρσεως. Προσωπικά δεν θα ήθελα τίποτα να βαραίνει το όπλο μου που να μην συμβάλει άμεσα στην φονικότητα του. Οπόταν κρίνω, θετικό μεν στοιχείο οι εν λόγω χώροι αλλά θα μπορούσαμε και χωρίς αυτούς.

Σε θέση υψηλής ετοιμότητας ο δείχτης είναι επί του μοχλού πυρός και ασφαλείας. Στην κάθετη θέση είναι η ασφάλεια. Πίσω είναι η βολή κατά βολή και εμπρός η αυτόματη βολή. Η κίνηση από την θέση ασφαλείας στην βολή κατά βολή μπορεί να γίνει ταχύτατα και αποτελεσματικά. Όμως, η συγκεκριμένη διαμόρφωση δυσχεραίνει την χρήση του από αριστερόχειρες, όπως και του μοχλού απελευθέρωσης του γεμιστήρα.

Όπως αναφέραμε η εν λόγω δοκιμαστική αναβάθμιση δεν είναι ολοκληρωμένη. Στοιχεία που επιθυμούν οι χειριστές να αλλάξουν είναι ο μοχλός απελευθέρωσης του γεμιστήρα. Υπάρχουν στην αγορά αμφιδέξια μοντέλα που ο χειριστής μπορεί να ενεργοποιήσει με τον δείχτη (δάχτυλο της σκανδάλης). Επίσης, κατά τον ίδιο τρόπο, επιθυμούν αλλαγή του κομβίου συγκράτησης του κλείστρου με μοχλό συγκράτησης/απελευθέρωσης. Τέτοια υπάρχουν επίσης στην διεθνή αγορά. Τέλος, θα επιδιωχθεί η τοποθέτηση φλογοκρύπτη ή αντισταθμιστή ή συνδυασμού των δύο. Φυσικά, το τυφέκιο χρειάζεται σαφώς και ένα σύγχρονο αορτήρα και ήδη εξετάζονται διάφορα μοντέλα αορτήρων μάχης ενός σημείου.

Τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν από τη χρήση πιθανόν να οδηγήσουν σε μια πιο καθολική αναβάθμιση είτε με τα υλικά που δοκιμάστηκαν είτε με ανώτερων προδιαγραφών(και πιο ακριβά). Σημασία έχει ότι ένα εξαιρετικό τυφέκιο εφόδου ίσως να βρει τον δρόμο προς την αξιοποίηση μετά από χρόνια παραμονής σε αποθήκες.

Αναδημοσιεύεται από το περιοδικό Δούρειος Ίππος.

Πηγή: e-amyna.com