Γράφει ο Κάτς80

Προκειμένου να ξεκινήσει η αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία, η οποία συνέβη εντελώς απροσδόκητα, καθώς αυτές οι δυνάμεις ασχολούνται με επιθέσεις εναντίον δυνάμεων τρομοκρατών ισλαμιστών, φυσικά απαιτείται μια πιο προσεκτική ανάλυση.

Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις ως προς το τι έχει συμβεί.

Όπως έχει προβλεφθεί από πολλούς αναλυτές ήδη από το Σεπτέμβριο, το «παράθυρο» της Ρωσίας και η ευκαιρία στη Συρία, θα παρέμεινε ανοιχτό μόνο μέχρι τον Απρίλιο, όπου και θα ξεκινήσουν οι θύελλες άμμου. Η σοβαρότητα των καταιγίδων άμμου σημαίνει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις γίνονται πολύ πιο δύσκολες να επιχειρούν, συμπεριλαμβανομένων και των αεροπορικών δραστηριοτήτων, δεδομένου ότι τα λεπτά σωματίδια άμμου αποτελούν απειλή για τους κινητήρες των αεροσκαφών.

Παρ ‘όλα αυτά, αν ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα, θα ήταν αρκετό για να τοποθετήσουν το αεροσκάφη τους σε υπόστεγα, ή απλά να περιορίσουν της επιχρίσεις τους. Η Απόσυρσή τους από τη Συρία συνολικά σημαίνει ότι οποιαδήποτε ανάπτυξη η επιστροφή αργότερα θα ήταν ένα λάθος. Ως εκ τούτου, αυτό είναι απίθανο να είναι ένα προσωρινό μέτρο που επέφερε τις αλλαγές αποκλειστικά και μόνο για της καιρικές συνθήκες.

Η Συρία θα τους χειριστεί?

Η αεροπορική εκστρατεία δεν επρόκειτο να κερδίσει τον πόλεμο από μόνη της, ο Συριακός στρατός έπρεπε να «αγοράσει» κάποιο χρόνο αναπνοής, ώστε να μπορέσει να δοθεί εκ νέου εξοπλισμός και εκ νέου να εκπαιδευτεί.

Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ανάγκη για τη ρωσική παρουσία από αέρα για να συνεχίσει. Βέβαια το αντεπιχείρημα εδώ είναι ότι η ρωσική αεροπορική υποστήριξη εξακολουθεί να είναι πολύ χρήσιμη, τόσο σε υλικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Οι τρομοκράτες είναι σαφές ότι δεν τους αρέσει να είναι κάτω από τη βροχή του ρωσικού αεροπορικού βομβαρδισμού.

Η Δυσαρέσκεια.

Μπορεί η εντολή της απόσυρσης να έχει σκοπό να πιέσει την ομάδα του Ασάντ να είναι πιο ευέλικτη στης διαπραγματεύσεις? Κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό καλύτερα από την αναστολή της ρωσικής υποστήριξης. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να έχει πιο εύκολα πραγματοποιηθεί από την αναστολή των αεροπορικών δραστηριοτήτων για μία εβδομάδα, έως ότου η συριακή κυβερνητική αδιαλλαξία υποχωρούσε.

Μια συμφωνία με τους σουνίτες? 

Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι σουνίτες έχουν καταφέρει κάποιο είδος πολιτικής συμφωνίας με τον Άσαντ η και τις ΗΠΑ?. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόχος της Ρωσίας υπό την ηγεσία της στην εκστρατεία ήταν μια ολοκληρωτική ήττα όλων των αντιπάλων, αλλά και τη συμμετοχή τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η δυνατότητα αυτή δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Ωστόσο, οι σουνίτες δεν είναι «σχεδόν» σε θέση να αποφασίσουν τίποτα από μόνοι τους, χωρίς να ζητήσουν τι «συμβουλή» από τους σημαντικούς περιφερειακούς τους χορηγούς, ειδικά τους Σαουδάραβες.

Μια συμφωνία με τις ΗΠΑ?

Η κυβέρνηση Ομπάμα φαίνεται να έχει παραιτηθεί σε αυτό το σημείο, και ακόμη και στις ΗΠΑ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναγνωρίζουν την απρόθυμα τις Ουάσιγκτον. Ωστόσο, η παραχώρηση από την πλευρά της Ρωσίας θα μπορούσε να είναι για την «κούρσα προς τι Raqqa» σαν δώρο στους συμμάχους των ΗΠΑ, αν και αυτό μένει να αποδειχθεί.

Μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους?.

Είναι απολύτως δυνατό η ΕΕ, οι οποία λειτουργεί υπό σημαντική τουρκική πίεση που ασκείται μέσω των προσφύγων και των μεταναστών στην Ευρώπη, να έχει προσφερθεί στη Ρωσία μια «απροσδιόριστη» παραχώρηση και σε αντάλλαγμα, η Ρωσία να αλλάζει την πολιτική της στη Συρία.

Ποιες είναι αυτές οι παραχωρήσεις που θα μπορούσαν να είναι ακόμη και ασαφής, και θα εμφανιζόταν σαν ένα πάρα πολύ τυχαίο γεγονός, (δηλαδή ότι η δύο πλευρές θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και αποκλιμάκωσης της έντασης).

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι κοινές δηλώσεις-επικρίσεις από τους ευρωπαίους πολιτικούς έχει εξαφανιστεί τις τελευταίες εβδομάδες, αυτό δείχνει ότι η συζήτηση έχει μετατοπιστεί από δημόσια σε κλιστεί διπλωματία.

Μια συμφωνία με τους Σαουδάραβες?

Η Ρωσία και οι Σαουδάραβες έχουν ένα σημαντικό θέμα ζωτικής σημασίας να ασχοληθούν, και οι δύο θέλουν να περιορίσουν την παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου ώστε να ωθήσουν την τιμή πετρελαίου στο προηγούμενο τον 50 $ το βαρέλι και υψηλότερα.

Ως εκ τούτου, ένας συμβιβασμός στη Συρία που ενδέχεται να φιλοξενεί τα συμφέροντα και των δύο πλευρών, φαίνεται απολύτως εύλογο ακόμα και λογικό, δεδομένου ότι η αξία της συναλλαγής πετρελαίου υπερκαλύπτει και την αξία της μέγιστης νίκης στη Συρία.

Η Ρωσική και η Σαουδική προσέγγιση αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι σχέσεις Ρωσίας, Ιράν έχουν ξαφνικά αλλάξει ακόμη και αν αυτό δεν φαίνεται. Το Ιράν απέσυρε την IRGC από τη Συρία, αυτό είναι ενάντια στο σχέδιο για το πάγωμα του πετρελαίου που ωθείται από τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία, πρόσφατα ξαφνικά δήλωσαν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν για τα όπλα αεράμυνας (S-300PMU) που παρήγγειλαν από τη Ρωσία. Αυτή η ψύξη των σχέσεων δείχνει ότι η σχέσεις Ρωσίας, Σαουδικής Αραβίας έρχεται να επιδιορθώσει, την οποία απόλυα έχει από το Ιράν.

Για το λόγο αυτό, όλες αυτές οι στρατηγικές σχέσεις πρέπει να παρακολουθούνται στενά. Και η Ρωσική εντολή για την απόσυρση των στρατευμάτων στη Συρία θα πρέπει να αξιολογηθεί ως πιθανό ενδεχόμενο να είναι μέρος μιας τακτικής υψηλού ρίσκου.

Χρήστος Κατσέας