Γράφει ο Κάτς80

Η Ένωση των τυφεκιοφόρων της Λιθουανίας Ιδρύθηκε το 1919, η Ένωση έχει γίνει πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια, οι αριθμοί των μελών έχουν αυξηθεί σημαντικά. Τώρα έχει περίπου 8.000 μέλη, από 6.000 πριν από δύο χρόνια.

Η Εκπαίδευση τους γίνεται από στρατιωτικό προσωπικό και υπάγονται στην αρμοδιότητα του υπουργείου Άμυνας, η Ένωση εξυπηρετεί ένα σαφή σκοπό, την υποστήριξη των δυνατοτήτων του τακτικού στρατού και ενεργή ως πρόσθετο στοιχείο αποτροπής σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης.

Ως αποτέλεσμα ενός «νέου» περιβάλλοντος ασφαλείας, ο ενθουσιασμός αυτής της εθελοντικής οργάνωσης υπεράσπισης έτυχε θερμής υποδοχής από την κυβέρνηση ως μια «πολύτιμη συνεισφορά» για την εθνική άμυνα.

Τον Δεκέμβριο του 2015, στην Ένωση έχουν χορηγηθεί αυτόματα όπλα σε μια συμφωνία με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Λιθουανίας. Νωρίτερα στις 23 Μαρτίου του 2015, το λιθουανικό ταμείου οπλισμού παρέδωσε τα όπλα και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα στη λιθουανική Ένωσης τυφεκιοφόρων.

Αλλά, όπως ξέρουμε, ο δρόμος προς την κόλαση δεν είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.

Υπάρχει μια πραγματική απειλή στην εμφάνιση μιας νέας επιθετικής δύναμης στο εσωτερικό της χώρας. Αν και η Ένωση των τυφεκιοφόρων της Λιθουανίας δεν έχει τίποτα κοινό με τον ουκρανικό Δεξιό Τομέα, έχει όλες τις δυνατότητες να υιοθετήσει μια παρόμοια δομή, η οποία υπό ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσε να αντιταχθεί, ακόμη και στης νόμιμες αρχές, και να βρεθεί εκτός ελέγχου.

Από  μία πλευρά, αυτή η παραστρατιωτική μονάδα με 8.000 μέλη θα μπορούσε να βοηθήσει τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση πολέμου. Από την άλλη, τα μέλη αυτής της μη-κομματικής δομής δεν είναι αναγκασμένα και υποχρεωμένα να ακολουθήσουν διαταγές. Μπορεί να έχουν μια εντελώς διαφορετική άποψη σε σχέση με την επίσημη κυβερνητική γραμμή.

Οι άνθρωποι-μέλη της ενώσεις εδώ δεν προσελκύονται από συμφωνίες για δουλειά ή μισθό, και δεν ορκίζονται όπως κάνουν οι στρατιώτες. Με άλλα λόγια, μπορούν να συμπεριφέρονται απρόβλεπτα.

Μερικοί από αυτούς είναι πραγματικά πατριώτες, αλλά μερικούς τους οδηγεί το μίσος, τα προσωπικά συμφέροντα και οι φιλοδοξίες. Όλοι τους έχουν στρατιωτικές ικανότητες. Ως αποτέλεσμα, η Ένωση των τυφεκιοφόρων της Λιθουανίας θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια πραγματική στρατιωτική δύναμη, όντος οπλισμένοι και εξοπλισμένοι.

Λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των μελών της Ένωσης (δύο φορές λιγότερος από τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις), θα πρέπει να έχει μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση, για να ελέγχονται καλύτερα από τις επίσημες δομές.

Τα μέλη της Ένωσης των τυφεκιοφόρων της Λιθουανίας προτείνουν τη δική τους μέθοδο για να καταστέλλουν τους δοσίλογους, αν ξεκινήσουν οι στρατιωτικές ενέργειες. Οι Ακτιβιστές της Ένωσης, ανοιχτά προτείνουν μεθόδους για την καταπολέμηση των «εσωτερικών εχθρών» με ψυχολογική πίεση, ακόμα και με βίαιες συμπεριφορές.

Η Λιθουανία ωστόσο είναι μια δημοκρατική χώρα όπου ο νόμος είναι πάνω από όλα.

Φυσικά, οι εθνικές αρχές ενδιαφέρονται για ένα ισχυρό κράτος. Στο μέλλον θα πρέπει να είναι έτοιμη να εξετάσουν και τα συμφέροντα των δικών τους ηγετών. Όπως και στην Ουκρανία, οι ένοπλοι άνθρωποι που σε κάποια περίοδο βοήθησαν την κυβέρνηση, στη συνέχεια όμως θα μπορούσαν να αλλάξουν τις απόψεις τους, και να εκφράσουν ανοιχτά τη δυσαρέσκειά τους με την επίσημη πολιτική. Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Βλέπεται την Ουκρανία.

Σε ένα δημοκρατικό κράτος, μόνο οι κυβερνητικές δομές θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό.

Υπό τον «φόβο» της Ρωσικής στρατιωτικής δύναμης, δεν δίνουν προσοχή στις διαδικασίες στο εσωτερικό της χώρας, αυτό ενδέχεται να τους κοστίσει με δραματικές συνέπιες.

Χρήστος Κατσέας