Γράφει ο Κάτς80

Στην Afrin, οι τουρκικές δυνάμεις ξεκίνησαν μια επίθεση εναντίον της οργάνωσης της κουρδικής πολιτοφυλακής τις «Μονάδες Προστασίας του Λαού» (YPG) που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, η Τουρκία επιτίθεται έμμεσα στον κύριο σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ.

Η Τουρκία προκαλεί συνεχώς αυξανόμενη βλάβη στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα έχει ένα λόγο ανησυχίας για την υποστήριξη των ΗΠΑ στους μαχητές του YPG στη Συρία, δεδομένης της σχέσης του YPG με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) στην Τουρκία. Όμως η συμμαχική ασφάλεια (ΝΑΤΟ) δεν θα ωφεληθεί από την επίθεση της Τουρκίας εναντίον μιας από τις μόνες δυνάμεις στη Συρία που μπορεί να αγωνιστεί και να κερδίσει με αποτελέσματα κατά του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους». Μόνο ο Bashar al Assad και ο «ISIS» θα κερδίσουν από την ήττα του YPG. Και αν ακόμη η δράση της Τουρκίας στη Συρία είναι τουλάχιστον δικαιολογημένη, πως αποφάσισε ο Ερντογάν να αγοράσει ένα σύστημα αεροπορικής άμυνας μεγάλης εμβέλειας (S-400) από τη Ρωσία και όχι από έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ;

Η συμμαχία θα καταλήξει με ένα σημαντικό κενό στην κάλυψη της νοτιοανατολικής πλευράς της.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ ανεχόταν αυταρχικά καθεστώτα σε συμμαχικές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας). «Σήμερα», οι κοινές δημοκρατικές αξίες συνενώνουν το ΝΑΤΟ. Η συμπεριφορά της Τουρκίας θέτει σε κίνδυνο αυτή την ενότητα.

Τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Τουρκία αντιμετωπίζουν τώρα ένα μεγαλύτερο ερώτημα: είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι για την Τουρκία στη Συρία εφικτοί; Η εισβολή όχι μόνο δημιουργεί κινδύνους ασφαλείας στην ίδια την Τουρκία (οι τρομοκρατικές επιθέσεις του PKK στις μεγάλες τουρκικές πόλεις είχαν σταματήσει από το 2016, τώρα μπορεί να επιστρέψουν). κινδυνεύει επίσης να υπηρετήσει την ατζέντα της Μόσχας στο να μπει σφήνα στο NATO.

Η ατζέντα του Προέδρου Ερντογάν τροφοδοτείτε από τα ένστικτα της έντονης επιβίωσης και την παράνοια του, ακόμη και έξω από τους κύκλους του, η υποψία για εναντίωση στο ΝΑΤΟ είναι βαθιά. Η Τουρκία έχει φτάσει σε σημείο όπου η κυβέρνηση μπορεί και είναι διατεθειμένη να διακινδυνεύσει να καταστρέψει το ΝΑΤΟ για αυτό που αντιλαμβάνεται ως διατήρηση της κυριαρχίας της Τουρκίας.

Οποιοδήποτε μέλος του ΝΑΤΟ που μειώνει σκόπιμα τις δημοκρατικές αρχές και τους θεσμούς του, καταστρέφει τη συμμαχία. Κάθε μέλος του ΝΑΤΟ είναι υπογράφων του ιδρυτικού εγγράφου της συμμαχίας, της Συνθήκης της Ουάσινγκτον του 1949 και στο προοίμιό του αναφέρεται ότι όλα τα μέλη είναι «αποφασισμένα να διαφυλάξουν την ελευθερία, την κοινή κληρονομιά και τον πολιτισμό των λαών τους, που βασίζονται στις αρχές της δημοκρατίας, και του κράτος δικαίου».

Αν και συνδέουμε το ΝΑΤΟ αποκλειστικά με τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις, το ΝΑΤΟ είναι μια πολιτική – στρατιωτική συμμαχία με πυρήνες δημοκρατικών αρχών. Δυστυχώς, η Τουρκία δεν είναι η πιο εξωστρεφής χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά αποτελεί μέρος μιας αυξανόμενης τάσης. Η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία μειώνουν επίσης ενεργά τη δικαστική ανεξαρτησία, τη θεσμική διαφάνεια και την ικανότητα έκφραση πολιτικής της αντιπολίτευσης. Την ίδια την ουσία της δημοκρατίας. Αυτές οι χώρες βλάπτουν επίσης την αξιοπιστία αυτής της κρίσιμης πολιτικής συμμαχίας.

Αλλά ως κρίσιμο μέλος του ΝΑΤΟ, οι στρατιωτικές παρεμβάσεις της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή είτε πρόκειται για την κατάρριψη ενός ρωσικού στρατιωτικού αεροσκάφους είτε για τις επανειλημμένες μονομερείς στρατιωτικές παρεμβάσεις στο Ιράκ και τη Συρία, θέτουν σε κίνδυνο όλο και περισσότερο την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας, και την συμμετοχή στην ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση. Έτσι, η Τουρκία προκαλεί συνεχείς ζημιές στο ΝΑΤΟ πολιτικά και στρατιωτικά.

Χρήστος Κατσέας