Του Γιώργου Καπόπουλου
kapopoulos@pegasus.gr
Το 2016 προβάλλει προκαταβολικά, από την κληρονομιά του 2015 ως χρονιά – μεταίχμιο για τη μεταβατική περίοδο στις διεθνείς ισορροπίες που άρχισε με την κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1989 -1991 και συσσώρευσε μέχρι και τις μέρες μας μέτωπα που ανοίγουν και δεν κλείνουν την αποσταθεροποίηση και την αβεβαιότητα: Από τις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση, την Ευρύτερη Μέση Ανατολή και Νοτιοδυτική Ασία, μέχρι την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Μέσα στο 2015 καταγράφηκε μια μεγάλη στροφή στη στρατηγική της Ουάσιγκτον με κύρια σημεία αναφοράς την προσέγγιση με τη Μόσχα και την Τεχεράνη στη Μέση Ανατολή, ταυτόχρονα με επιδείνωση της έντασης με την Κίνα στη Νότια Σινική Θάλασσα, ενώ η Ευρωζώνη και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση συνολικά βρίσκονται ξανά σε μια συνολική αβεβαιότητα, που παραπέμπει στα υπαρξιακά ερωτήματα που είχαν διατυπωθεί στην αρχή της κρίσης, την άνοιξη του 2010.