Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτουν, αναμφίβολα, θαλάσσια σύνορα. Αλλά τα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης δεν είναι μόνο τα χωρικά της ύδατα αλλά είναι και οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της! Έτσι η ΑΟΖ αποκτά ταυτόχρονα και μια σημαντική γεωπολιτική έννοια που έχει διαφύγει, μέχρι σήμερα, από το στόχαστρο των Βρυξελλών.

Πηγή: Κυπριακό: Στον αστερισμό λύσης τύπου Ανάν

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ: Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Κοσμήτορας Σχολής Διεθνών Σπουδών Επικοινωνίας και Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου.

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, η οποία θα βρίσκεται ακριβώς λόγω της δομής του συστήματός της υπό την έμμεση ή και άμεση τουρκική επικυριαρχία, θα είναι ένα εξαιρετικά εύθραυστο και συνεπώς επισφαλές πολιτικό σύστημα, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαλυθεί, διασκορπίζοντας τον ελληνικό πληθυσμό της Κύπρου ανά τις ηπείρους.

Η Διάσκεψη της Κωνσταντινούπολης το 1876 – 1877 (τουρκικά: Tersane Konferansı «Συνέδριο του Ναυπηγείου») των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Ρωσία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστροουγγαρία και Ιταλία) έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη από τις 23 Δεκεμβρίου 1876 ως τις 20 Ιανουαρίου του 1877. Μετά την έναρξη της Εξέγερσης της Ερζεγοβίνης το 1875 και Εξέγερσης του Απριλίου του 1876, οι Μεγάλες Δυνάμεις συμφώνησαν για ένα σχέδιο πολιτικών μεταρρυθμίσεων, τόσο στη Βοσνία και όσο και στα οθωμανικά εδάφη με την πλειοψηφία βουλγαρικού πληθυσμού.