Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός: Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: η διεθνής νομολογία προβλέπει, ότι: «κατεξοχήν οι διμερείς συμφωνίες ακυρώνονται.» Τελεία και παύλα.
Βάσει συγκεκριμένων άρθρων (και) της Σύμβασης της Βιέννης, η ακύρωση είναι σαφέστατα δυνατή, ειδικά σε συμφωνίες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο ή έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με το εθνικό. Έτσι η «Συμφωνία των Πρεσπών» ακυρώνεται, λύνεται. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Η «Συμφωνία των Πρεσπών» ακυρώνεται, λύνεται»

Γράφει ο Γεώργιος Χ. Τορνικίδης

Πριν πολλές δεκαετίες θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι πρακτικώς αδύνατον κι πως αν κάποιος ήθελε πραγματικά ν’ ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα και να καθορίσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για το ποιο κόμμα θα αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας όφειλε απλώς να πάρει μια ολιγοήμερη άδεια από την εργασία του και να έρθει εσπευσμένα στην Ελλάδα ώστε να συμμετάσχει στην κοινοβουλευτική φιέστα. Διότι περί αυτής πρόκειται! Συνεχίστε την ανάγνωση του «»Γιατί οι Έλληνες του εξωτερικού δεν έχουν δικαίωμα ψήφου;»»

Γράφει ο Γεώργιος Χ. Τορνικίδης

Αρχές 21ου αιώνα και διανύουμε τα πιο αντικοινωνικά, αντιχριστιανικά και αντεθνικά χρόνια της ιστορίας του τόπου. Για πρώτη φορά η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός βιώνουν τα εωσφορικά χρόνια του εκφυλισμού, της ταπείνωσης, της διαπόμπευσης και του ορυμαγδού. Υπήρξαν στο παρελθόν κι άλλες ορθόδοξες χώρες που πέρασαν από την γήινη κόλαση της πολιτικής αμαρτίας και της κοινωνικής σήψης, όπως η Σερβία και η Ρωσία. Με την ειδοποιό διαφορά όμως πως αυτές οδηγήθηκαν σε αυτή την κατάσταση μετά από εμφύλιο πόλεμο κι όχι μετά από καθολική ψηφοφορία όπως στην δική μας περίπτωση. Δηλαδή, οι λαοί των παραπάνω χωρών δεν επέλεξαν ένα βαθύτατα αθεϊστικό καθεστώς με ακραιφνείς αντεθνικές θέσεις και με πλούσιο βιογραφικό στους ‘’κοινωνικούς’’ αγώνες αλλά με στόχο την δομή και το πρόσωπο της εθνικής κοινωνίας όπως έγινε στις τελευταίες εκλογές της Ελλάδος. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσουμε να ορίσουμε πως ένα Ορθόδοξο κράτος θα μπορούσε να ασκήσει μια ορθή πολιτική με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, την πνευματική και κοινωνική εξέλιξη του λαού του και την ηθική του ακεραιότητα βασιζόμενος πάνω στην Καινή Διαθήκη και το Ορθόδοξο Δόγμα, δημιουργώντας κατά αυτόν τον τρόπο ένα Καινό Κράτος με καινή ιδεολογία και καινό πολιτισμό προς επίτευξη μιας νέας οικουμενικής αποστολής. Συνεχίστε την ανάγνωση του «»Ορθόδοξη πολιτική σ’ ένα ανορθόδοξο κράτος»»

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός

Τα τεράστια ψεύδη και οι παρανομίες του κ. Νίμιτς οι οποίες ακυρώνουν την «Συμφωνία των Πρεσπών» αποδεικνύονται απόλυτα με τα στοιχεία που ακολουθούν.

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» είναι καθολικά άκυρη διότι στο Μέρος 1, Άρθρο 1, γ. περιλαμβάνει ρητά το δομικό ψεύδος της, ότι δήθεν αναγνωρίστηκε από τον ΟΗΕ το 1977 η πλαστή «μακεδονική» γλώσσα, η οποία όπως αποδεικνύεται αμέσως πιο κάτω με τον πιο επίσημο διεθνώς τρόπο ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ. Έτσι, χωρίς γλώσσα δεν υπάρχει εθνότητα, ούτε οι πλαστοί πολίτες «Μακεδόνες» ούτε χώρα με αυτό το προσωνύμιο. Ως εκ τούτου, η «Συμφωνία των Πρεσπών» είναι απολύτως άκυρη διότι το δομικό αυτό ψεύδος της, περί δήθεν αναγνώρισης της παγκοσμίως ανύπαρκτης «μακεδονικής γλώσσας», έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με: Συνεχίστε την ανάγνωση του «Αδιάσειστες διεθνείς αποδείξεις ότι ΠΟΤΕ δεν αναγνωρίστηκε η δήθεν «μακεδονική» γλώσσα στον ΟΗΕ, το 1977. Τα διεθνή ψεύδη του κ. Νίμιτς ακυρώνουν τη «Συμφωνία των Πρεσπών»»