Γεωπαρατήρηση

Γράφει η Αγγελική Χαρατσή

Μας έχουν μάθει την παντοδυναμία του καπιταλισμού και πως ο άνθρωπος ως μονάδα όχι μόνο είναι ανίκανος αλλά έχει και χρέος να αποδεχτεί την ασημαντότητα του.{ Οτιδήποτε άλλο θεωρείται ματαιόδοξο και έπαρση} Ισχύει όμως; Η ιστορία φτιάχνεται όντως από τους ισχυρούς ή οι μάζες και το εκάστοτε ψυχικό τους φορτίο διαμορφώνει το παρόν αλλά και την μελλοντική εξέλιξή αυτού; ΟΙ αστοί , οι μικροαστοί, οι νησιώτες , οι ορεινοί και οι πεδινοί ,όλες αυτές οι ουδέτερες περαστικές και ευγενείς ζωές ως σύνολο δρουν και σπρώχνουν τους εκάστοτε πρωταγωνιστές σε θέση θεατή, εντολοδόχου και ηθικού αυτουργού.  Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Το άτομο και το σύνολο στον ρου της ιστορίας”

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός: Ερευνητής – συγγραφέας

Βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για την παράδοση της Μακεδονίας –όνομα, εθνότητα, γλώσσα– στους κατά πλειοψηφία Σλαβοαλβανούς των Σκοπίων (FYROM) –με στενάζουσα την εκεί ελληνική μειονότητα– είναι, ότι η ψευτο –«διαπραγμάτευση» γίνεται ως απόλυτη συνέχεια των αποφάσεων της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, το 2008. Και, πως αποτελεί δήθεν την «‘‘εθνική γραμμή’’ της Ελλάδος». Αυτό όμως είναι ψεύδος! Η μόνη πραγματική εθνική γραμμή χαράχτηκε στις 18/2/1992 και στις 13/4/1992, στις ιστορικές συσκέψεις των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών με τον τότε πρόεδρο Δημοκρατίας, οι οποίοι σε κοινή τους απόφαση δεν δέχονταν να παραδοθεί στους Σκοπιανούς το όνομα «Μακεδονία ή τα παράγωγά του». Έκτοτε δεν υπήρξε καμία άλλη σύσκεψη, σύνοδος, ή απόφαση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, ούτε στην βουλή… που να αλλάζει αυτή τη γραμμή.  Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Εθνικό έγκλημα διαρκείας, και όχι στιγμιαίο, η παράδοση της Μακεδονίας, από ΣΥΡΙΖΑ–ΝΔ και το λοιπό Ενδοτικό Τόξο της βουλής”

Γράφει ο Γεώργιος Χ. Τορνικίδης

Το Μακεδονικό ζήτημα αποτελεί ένα από τα φλέγοντα και πολύπλευρα ζητήματα του ελλαδικού χώρου και του ελληνικού πολιτιστικού κύκλου. Αφετηρία του θεωρείται στα μέσα του 19ο αιώνα με την έξαρση του βουλγαρικού εθνικισμού, του σερβικού αλυτρωτισμού αν και χωρίς έρεισμα και του ακόμη πιο αδύναμου και άκαρπου ρουμανικού και αλβανικού επεκτατισμού και μεγαλοιδεατισμού αντιστοίχως και σαφώς τον ανταγωνισμό των τότε μεγάλων δυνάμεων και των αντικρουόμενων συμφερόντων τους με αποτέλεσμα να καταστήσουν τον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας ένα πεδίο μάχης μεταξύ φυλών, εθνοτήτων και δογμάτων προβάλλοντας ο καθένας ξεχωριστά τη δική του οπτική αντίληψη της πολιτικής και εθνοτικής καταστάσεως με σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών τους οικονομικών συμφερόντων και των δικών τους γεωπολιτικών επιδιώξεων με κοινό σημείο αναφοράς την συρρίκνωση της τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας και την παρεμπόδιση του ελληνικού βασιλείου να διεκδικήσει και να απελευθερώσει το δικαιωματικά ιστορικώς, πολιτιστικώς και θρησκευτικώς ελληνικό αυτό γεωγραφικό διαμέρισμα. Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Το Μακεδονικό Ζήτημα σήμερα και η μακεδονική του λύση”

Γράφει η Βασιλική Μανιάτη

Η ανακοίνωση του Αμερικανού Προέδρου Ν.τ Τραμπ ότι δεν θα επικυρώσει τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, συνέβαλε αυτόματα στην αποχώρηση των ΗΠΑ από την εν λόγω συμφωνία. Η αιτιολογία του Τραμπ ήταν ότι το Ιράν αποτελούσε έναν αναξιόπιστο εταίρο και ότι η ίδια η συμφωνία ήταν προβληματική. Αυτή η απόφαση δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν, καθώς ο Αμερικανός Πρόεδρος είχε ασκήσει δριμεία κριτική κατά του Ιράν σε όλες του τις ομιλίες αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα, εκτιμώντας ότι συνεχίζει να αποτελεί χορηγό της τρομοκρατίας και κατάλοιπο της κληρονομιάς της επανάστασης του 1979.1 Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Η σημασία της απόφασης του Ντ. Τραμπ για αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν”

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός: Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής

Αν κάποιος σκοντάψει σε μια πέτρα μία φορά και τραυματιστεί θεωρείται άτυχος. Αν όμως σκοντάψει στην ίδια πέτρα τρεις συνεχόμενες φορές και τραυματιστεί και τις τρεις τότε προφανώς είναι, επιεικώς, ανόητος. Το αντίστοιχο επί εθνικών θεμάτων ισοδυναμεί με έγκλημα διαρκείας. Αναφέρομαι στα τρία, συνεχόμενα μέσα στο 2018, επεισόδια κατά τα οποία τρία ελληνικά πλοία, δύο πολεμικά και ένα περιπολικό του Λιμενικού, το καλύτερο μάλιστα του στόλου μας, «σκόνταψαν» επάνω σε αντίστοιχα τουρκικά. Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, στο Αιγαίο· και όχι μόνο”